SpecPrawny.pl | Forum Prawne

" na podst. art 429 par1 kpk w związku z art 465 kpk Zarządzono - odmówić przyjęcia zażalenia z uwagi na wiesienie go - w sprawie, w której jest ono niedopuszczalne z mocy ustawy"

Czy w uzasadnieniu tej decyzji wskazano z jakiego przepisu wynika, że zażalenie nie jest dopuszczalne z mocy ustawy? Dobrze by było wiedzieć w którym przepisie prokurator dopatruje się takiej właśnie mocy ustawy.
Ja - ad hoc - nie jestem pewien czy jest to słuszne stanowisko czy nie. Na pierwszy rzut oka wydawałoby się że odmowa podjęcia postępowania przygotowawczego jest postanowieniem zamykającym drogę do wydania wyroku, a zatem byłaby zaskarżalna zażaleniem, ale być może coś mi umyka w tej pobieżnej i formułowanej na gorąco ocenie.

Mnie też się to nie podoba, ale nie bardzo mam pomysł co z tym zrobic. Ewidentnie prokurator nie chce aby zażalenie poszło do PO.

Z uzasadnienia:
"Nie stwierdzono aby zaszły przesłanki do podjęcia postępowania, a w szczególności nowe istotne okoliczności.Ponieważ postanowienie o umorzeniu postepowania jest prawomocne należało odmówić przyjęcia zażalenia. "

W kontekście tego co uprzednio pisałeś, a ja sprawdziłem i zgadza sie z kpk, wygląda na to, że coś kombinują. Tylko, że ja nie wiem co i jak z tym zrobić?

pozdrawiam
Janek

Złożyć zażalenie na odmowę przyjęcia poprzedniego zażalenia. Jeśli zostanie uwzględnione - poprzednie zażalenie zostanie przyjęte i rozpoznane.

Dredd, to oczywiste. Tylko podpowiedz w jaki sposób wykazać, że podstawa prawna odmowy wskazana przez PR jest niewłaściwa.
Czyli w jaki sposób zaskarżyłbyś takie zarządzenie ?

pozdrawiam
Janek

Chyba już wiem coś więcej.
Ponieważ rzecz dotyczy Zarządzenia prokuratora, a nie Postanowienia to zastosowanie znajdzie :

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 09 stycznia 2004r WZ 63/2004:

„Jedynym organem umocowanym do „uprawomocnienia” postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa lub o jego umorzeniu jest sąd, a zatem również ten organ procesowy, a nie prokurator nadrzędny, decyduje ostatecznie o tym, że wniesiony od tych postanowień środek odwoławczy nie spełnia warunków formalnych określonych w art. 429 § 1 kpk i w związku z tym należy odmówić jego przyjęcia.”

w uzasadnieniu napisano:
„Zasadą jest, że zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje prokurator nadrzędny (art. 465 § 2 kpk); są jednak wyjątki, a jednym z nich jest unormowanie przewidziane w art. 306 § 2 kpk (lex specialis w stosunku do art. 465 § 1 kpk) dotyczące trybu zaskarżania postanowień o odmowie wszczęcia albo o umorzeniu postępowania przygotowawczego. W takich to przypadkach ustawodawca ustanowił sądową kontrolę postanowień prokuratora, jeżeli prokurator nadrzędny, do którego zostało wniesione zażalenie, jego nie uwzględni. To sąd zatem, a nie prokurator nadrzędny, jest w pełni organem odwoławczym, może bowiem zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy, zmienić je lub uchylić w całości lub części i przekazać prokuratorowi do ponownego rozpoznania. Prokuratorowi nadrzędnemu przysługują natomiast ograniczone uprawnienia, bowiem może on jedynie przychylić się do zażalenia, a więc uwzględnić w całości żądanie skarżącego.
Zażalenie na odmowę wszczęcia śledztwa lub jego umorzenie, jak każdy środek odwoławczy, podlega formalnej kontroli, a więc badaniu, czy zostało wniesione w terminie, przez osobę uprawnioną i czy z mocy prawa było dopuszczalne. Przy badaniu warunków formalnych tego rodzaju zażaleń stosuje się również tryb szczególny, analogiczny do przypadku rozpoznania zażalenia pod względem merytorycznym.

A zatem, w razie stwierdzenia przez prokuratora, że zażalenie nie odpowiada warunkom formalnym i wydania przez niego zarządzenia o odmowie jego przyjęcia, zażalenie to przesyła do prokuratora nadrzędnego, który w przypadku jego nieuwzględnienia musi skierować je do sądu (patrz: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 października 1999 r. I KZP 35/99 OSNKW 1999/11-12 poz. 70 oraz popierające ten pogląd uwagi R.A. Stefańskiego w przeglądzie orzecznictwa Wojskowy Przegląd Prawniczy 2000/1).

Zarządzenie o odmowie przyjęcia środka odwoławczego od postanowienia odmawiającego wszczęcia postępowania przygotowawczego lub umarzającego jest bowiem decyzją blokującą dalsze postępowanie (ocenę zasadności tych postanowień), a zatem musi być ono poddane kontroli w takim samym trybie, jak orzeczenie zasadnicze.”


Czyli w takim przypadku PR przesyła zażalenie do PO. a ten jeśli przychyli się w całości do zażalenia to sprawa wraca do PR

Natomiast jesli nie podzieli zażalenia - to musi skierować go do Sądu Rejonowego.

Tylko teraz powstaje pytanie :
W jakim zakresie SR będzie rozpoznawał sprawę, merytorycznie odnośnie zarzutów w zażaleniu - czy tylko w zakresie dopuszczalności wniesienia zażalenia ?

pozdrawiam
Janek