był układ zbiorowy i mowil to samoco obecny po prostu odwolywal sie do obowiazujacych przepisow. Obowiazywal on wiec 2 czerwca 1996 roku (skad Marcinie ta data rok 1996 kojarzy mi sie z wielka nowelizacja kodeksu). Byc moze chodzi Ci o to ze zarzadzenie zostalo wydane na podstawie art 79 k.p ktory zostal skreslony, ale z tego co wiem nie ma to wplywu na jego obowiazywanie.
Wbrew pozorom, ma znaczenie. Wynika to z art. 11 ust. 1 ustawy nowelizującej w 1996 r. kodeks pracy:
Obowiązujące do dnia wejścia w życie ustawy przepisy określające zasady wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, wydane na podstawie art. 79 Kodeksu pracy, zachowują moc do czasu objęcia pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich normowanego - postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy.
SN w uzasadnieniu wyroku I PKN 62/98 wyjaśnił m.in., co następuje:
Do dnia 2 czerwca 1996 r., tj. do dnia wejścia w życie nowelizującej kodeks pracy ustawy z dnia 2 lutego 1996 r., przy ustalaniu okresów pracy oraz innych okresów, od których zależało nabycie prawa do nagrody jubileuszowej oraz przy obliczaniu i wypłacaniu tej nagrody przysługującej pracownikowi na podstawie układu zbiorowego pracy, jeżeli postanowienia układu nie zawierały odmiennych zasad w tym zakresie, stosowało się przepisy zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania. Warunkiem dopuszczalności stosowania przepisów zarządzenia było w pierwszej kolejności to, by nagroda przysługiwała pracownikowi na mocy postanowienia układu. Samo zarządzenie nie stanowiło podstawy prawnej kreującej prawo do tego świadczenia. Trudno zatem przypisywać mu cechę powszechności w znaczeniu przyjętym w odniesieniu do aktów normatywnych obowiązujących bezwzględnie wobec wszystkich zatrudnionych w ramach stosunku pracy i ich pracodawców. Po drugie, zarządzenie miało zastosowanie do ustalania stażu zatrudnienia warunkującego nabycie prawa do nagrody, do jej obliczania i wypłacania. Wobec tego mogło być stosowane tylko w części - takiej, w jakiej układ nie normował tych spraw (np. jedynie co do zasad obliczania gratyfikacji). Po trzecie, przepisy zarządzenia należało stosować wtedy, gdy brak było we wskazanym zakresie odmiennej regulacji układowej. Każda regulacja układowa odmienna od zawartej w zarządzeniu wyłączała stosowanie tego aktu. Także mniej korzystna dla pracownika. Zasada uprzywilejowania nie miała tu bowiem zastosowania, gdyż przepisy zarządzenia nie kształtowały powszechnie treści prawa do gratyfikacji jubileuszowej. Skoro można było w ogóle zrezygnować z wprowadzenia tego składnika wynagrodzenia, to tym bardziej można było uregulować go odmiennie.
Zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. wydane zostało na podstawie art. 79 kp, który to przepis utracił moc obowiązującą z dniem 2 czerwca 1996 r. Jednak zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. Obowiązujące do dnia wejścia w życie ustawy przepisy określające zasady wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, wydane na podstawie art. 79 Kodeksu pracy, zachowują moc do czasu objęcia pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich unormowanego - postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy. Przepisy zarządzenia mogą być więc nadal stosowane, jednak tylko do tych pracowników, do których były stosowane przed 2 czerwca 1996 r. i tylko w takim zakresie w jakim stosowane były do tej daty. Utrata mocy obowiązującej zarządzenia wymaga w takich razach objęcia pracowników postanowieniami układu zbiorowego pracy. Przez objęcie pracowników postanowieniami układu zbiorowego pracy należy rozumieć zawarcie po 2 czerwca 1996 r. układu zbiorowego pracy po raz pierwszy lub nowego układu albo dokonanie zmiany układu dotychczasowego. Objęcie musi jednak prowadzić do zmiany stanu prawnego istniejącego uprzednio. Przy utrzymaniu gratyfikacji jubileuszowej, konieczne jest wobec tego wyraźne wyłączenie możliwości stosowania zarządzenia - w całości lub części - bądź wprowadzenie odmiennego unormowania materii stanowiącej przedmiot jego regulacji. W przeciwnym razie zarządzenie będzie obowiązywało do tych samych pracowników i w tym samym zakresie nadal. W odniesieniu do pracowników, do których przepisy zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej nie miały zastosowania przed nowelizacją kodeksu pracy, akt ten po 2 czerwca 1996 r. nie może być, oczywiście, stosowany. Art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. tej grupy zatrudnionych bowiem nie dotyczy. Z Twojego opisu wnioskuję, że do zmiany stanu prawnego w zakresie regulacji nagrody jubileuszowej w układach zbiorowych de facto nie doszło. Teoretycznie (z zastrzeżeniem, o którym mowa na końcu) otwiera to drogę do stosowania przepisów zarządzenia z 23.12.1989 r.
Poza tym pracownik przychodzi do pracy w 2002 r.
Chodzi mi oto czy przy takiej ogolnej regulacji zawartej w uzp (przyznaje nie jest to uklad dobry) mozna dojsc do wnioskow, że zarzadzenie jest przepisem szczegolnym wobec ustawy o powsz. ob. czy tez o Policji. Po prostu kazda ustawa zawiera obowiazek podjecia zatrudnienia w okreslonym czasie od zwolnienia sluzby, a zarzadzenie takich okresow nie wprowadza.
Widzę możliwość obrony takiej wykładni, zwłaszcza że jest ona korzystna dla pracowników. Do końca jednak nie jestem przekonany, zwłaszcza że powoływanie się obecnie na przepisy zarządzenia jest cokolwiek ryzykowne, gdyż - jak stwierdził SN w uzasadnieniu wyroku I PKN 519/99 -
normatywny charakter tego zarządzenia, zwłaszcza po wejściu w życie Konstytucji RP, nasuwa różnego rodzaju wątpliwości. Rzecz w tym, że zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji, źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Nie wymieniono tu zarządzeń ministrów, które - w myśl art. 93 ust. 1 -
mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu te akty.