ograniczenie egzekucji

zajęcie nieruchomości, przedawnienie spłaty, licytacje komornicze, sądowe wezwanie do zapłaty, egzekucja komornicza, windykacja należności, BIK, odzyskanie pożyczki.

ograniczenie egzekucji

Postprzez margo62 » Wt, 12 paź 2004, 11:16

Moze ktos madrzejszy ode mnie wytlumaczy mi art.829KPC dotyczacy ogreniczen egzekucji.Co znacza;;przedmioty urzadzenia domowego...niezbedne dla dluznika i czlonkow jego rodziny;;; nastepne ;;;narzedzia i inne przedmioty niezbedne do osobistej pracy...;;;nastepne ;;;przedmioty codziennego uzytku, ktore moga byc sprzedane tylko ponizej ich wartosci,a dla dluznika maja znaczna wartosc uzytkowa;;; CZYLI CO MOZNA WYLACZYC I JAK .Czy komornik stosuje sie do tych art.,czy samemu trzeba o to walczyc.
margo62
 
Posty: 0
Dołączył(a): Cz, 1 sty 1970, 02:00

Postprzez Marcin » Wt, 12 paź 2004, 14:04

;przedmioty urzadzenia domowego...niezbedne dla dluznika i czlonkow jego rodziny;;;


Pojęcie to jest szerokie i obejmuje meble pokojowe, kuchenne i inne przedmioty potrzebne do urządzenia mieszkania, ale nie warsztatu pracy.

narzedzia i inne przedmioty niezbedne do osobistej pracy...


Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna
z dnia 30 maja 1996 r.
III CZP 56/96

Samochód osobowy, stanowiący własność dłużnika i wykorzystywany przez niego do osobistej pracy zarobkowej w charakterze taksówkarza, może być - stosownie do konkretnych okoliczności - uznany za przedmiot nie podlegający egzekucji.


Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi na czynności komornika wniesionej przez dłużnika Krzysztofa K. z udziałem wierzyciela fabryki Samochodów Osobowych w W., dłużników Bogdana M. i Artura Ł., po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Wojewódzki w Szczecinie postanowieniem z dnia 11 kwietnia 1996 r. II Cz 48/96 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 kpc:

„Czy samochód osobowy, będący własnością dłużnika, który służy dłużnikowi do wykonywania pracy taksówkarza, może być uznany za przedmiot niezbędny mu do osobistej pracy zarobkowej i jako taki nie podlega egzekucji zgodnie z art. 829 pkt 4 kpc”

podjął następującą uchwałę.

Uzasadnienie

Celem pokrycia wierzytelności fabryki Samochodów Osobowych w W. komornik sądowy zajął u dłużnika Krzysztofa K. samochód osobowy marki „Mercedes”.

W skardze na powyższą czynność komornika dłużnik, wnosząc o jej uchylenie, powołał się na to, że zajęty samochód używa do wykonywania zawodu taksówkarza.

Sąd Rejonowy w Szczecinie, oddalając tę skargę postanowieniem z 23 maja 1995 r., stwierdził, że taksówka nie może być uważana za przedmiot niezbędny do wykonywania zawodu kierowcy i dlatego też nie dotyczy jej przepis art. 829 pkt 4 kpc. Dodatkowo Sąd Rejonowy wytknął dłużnikowi brak dobrej woli w odniesieniu do realizacji złożonego przez wierzyciela tytułu wykonawczego, gdyż mimo że tytuł ten został wystawiony w styczniu 1994 r., do czasu, w którym rozpatrywana była skarga na czynność komornika, nie uregulował nawet częściowo zadłużenia wobec wierzyciela.

Wymienione postanowienie zostało zaskarżone przez dłużnika zażaleniem.

Sąd Wojewódzki, rozpoznając to zażalenie, postanowieniem z 11 kwietnia 1996 r. przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 kpc przytoczone w sentencji zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości.

Sąd Najwyższy, udzielając na postawione pytanie prawne wskazanej na wstępie odpowiedzi, miał na uwadze, co następuje:

W orzeczeniu z dnia 3 czerwca 1953 r. I. C. 92/53 (OSN 1954/I poz. 24) Sąd Najwyższy wyraził zapatrywanie, że zajęta w drodze egzekucji dorożka samochodowa nie jest przedmiotem niezbędnym do wykonywania zawodu szofera przez dłużnika, który nie posiadając własnego samochodu ma pełną możność zarabiać na utrzymanie osobistą pracą. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd Najwyższy przyjął, że dłużnik eksploatując samochód w celach zarobkowych występuje jako przedsiębiorca, a w tym charakterze nie może co do środków samego przedsiębiorstwa pretendować do szczególnej i wyjątkowej ochrony, jaką przepis art. 577 pkt 6 kpc(1) z 1930 r. przewidywał nie dla prowadzenia przedsiębiorstw, lecz dla wykonywania zawodu, to jest dla pracy osobistej, i to tylko w takim zakresie, jaki do tego celu jest niezbędny.

Powstaje pytanie, czy wskazane orzeczenie Sądu Najwyższego zachowuje swój walor na gruncie obecnie obowiązującego porządku prawnego.

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy między innymi mieć na względzie treść przepisu, który dał asumpt do zajęcia przez Sąd Najwyższy przedstawionego stanowiska. Chodzi o przepis art. 577 pkt 6 kpc z 1930 r. (w ujęciu tekstu jednolitego z 1932 r.), który stanowił, że nie podlegają egzekucji „przedmioty, niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu...”. Obecnie natomiast należy tu uwzględnić przepis art. 829 pkt 4 kpc, stosownie do którego nie podlegają egzekucji „narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia”.

Już na pierwszy rzut oka można dostrzec, że przepis art. 829 pkt 4 kpc dość znacznie różni się pod względem treści od swego poprzedniego odpowiednika. Przede wszystkim różnica polega na tym, że pod rządem art. 829 pkt 4 kpc nie ma znaczenia, że przedmioty niezbędne do osobistej pracy dłużnika związane są z wykonywaniem przezeń działalności gospodarczej. Zakresem działania tego przepisu nie są jednak objęte przedmioty wykorzystywane na rzecz dłużnika przez osoby trzecie, np. przez zatrudnionych przez niego pracowników, zleceniobiorców itp. Inaczej problem ujmując, przepis art. 829 pkt 4 kpc odnosi się wyłącznie do przedmiotów bezpośrednio i ściśle związanych z osobistą pracą zarobkową dłużnika. Tym samym nie wchodzą tutaj też w rachubę przedmioty służące do wykonywania tej pracy, ale mające jedynie charakter pomocniczy, wspomagający.

Z omawianego przepisu wynika nadto, że chodzi w nim o pracę zarobkową dłużnika, jaką ten wykonuje w momencie zajęcia egzekucyjnego. Obojętna pozostaje tym samym okoliczność, że dłużnik z uwagi na swój zawód (zawody) mógłby zarobkować inaczej.

Wszystko to prowadzi do wniosku, że jeżeli samochód osobowy służy dłużnikowi za taksówkę, to w zasadzie mieści się on w wyłączeniu przewidzianym w pkt 4 in princ. art. 829 kpc. Kwestii nie można rozwiązać generalnie i jednoznacznie, gdyż ocena, czy dany przedmiot, w szczególności samochód osobowy, jest „niezbędny do osobistej pracy zarobkowej dłużnika”, zależy od całokształtu okoliczności konkretnej sytuacji. Przewidziane w art. 829 kpc ograniczenia przedmiotowe egzekucji podyktowane są względami humanitarno-społecznymi, częściowo też gospodarczymi, jednakowoż na sposób i kierunek wykładni tego artykułu musi również rzutować treść art. 803 kpc, ustanawiającego zasadę, że tytuł wykonawczy stanowi podstawę do prowadzenia egzekucji ze wszystkich części majątku dłużnika. Rzecz bowiem w tym, że pomiędzy ochroną dłużnika przed nadmiernym obciążeniem a ochroną słusznego prawa wierzyciela do uzyskania zaspokojenia swej wierzytelności powinien być osiągnięty i zachowany stan równowagi. Niedopuszczalna jest w tym zakresie jednostronność spojrzenia.

W konsekwencji powyższego trzeba przyjąć, że rozważając zagadnienie zastosowania przepisu art. 829 pkt 4 in princ. kpc w odniesieniu do samochodu osobowego będącego taksówką nie można abstrahować od jego marki i wartości. W przepisie tym bowiem nie chodzi o przedmioty, których rodzaj i znaczna wartość wskazują na to, że stanowią one również lokatę kapitału. Co się tyczy w szczególności taksówek, to jest oczywiste, że mogą nimi by pojazdy samochodowe różnych marek, mniej lub bardziej cenionych. Tej okoliczności nie wolno pomijać przy ocenie „niezbędności” danego samochodu do wykonywania przez dłużnika zawodu taksówkarza. Ocena ta należy do komornika sądowego i na ogólnych zasadach podlega tylko kontroli sądu w drodze skargi na czynności komornika.

W tej sytuacji należało udzielić odpowiedzi jak w sentencji uchwały.


przedmioty codziennego uzytku, ktore moga byc sprzedane tylko ponizej ich wartosci,a dla dluznika maja znaczna wartosc uzytkowa


Przedmioty codziennego użytku” to te, które służą codziennie dłużnikowi, ale nie są wymienione w pkt 1 art. 829 kpc, nie są również dla niego niezbędne, mają jednak dla niego znaczną wartość użytkową, tzn. dobrze zaspokajają jakąś potrzebę. Gdyby te przedmioty mogły być sprzedane poniżej ich wartości, wówczas nie podlegają one egzekucji.

Czy komornik stosuje sie do tych art.,czy samemu trzeba o to walczyc.


Lepiej walczyć, ale zależy od konkretnego komornika.
Marcin
 
Posty: 0
Dołączył(a): Cz, 1 sty 1970, 02:00

Postprzez margo62 » Pt, 15 paź 2004, 09:37

jestem wdzieczna za odpowiedz.
margo62
 
Posty: 0
Dołączył(a): Cz, 1 sty 1970, 02:00


Powrót do Windykacja - Komornik

 


  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Wyświetlone
    Ostatni post
  • ograniczenie nakazu zapłaty
    przez bono » Cz, 19 maja 2005, 17:42
    1 Odpowiedzi
    1145 Wyświetlone
    Ostatni post przez Marcin Zobacz najnowszy post
    Cz, 19 maja 2005, 19:18
  • Koszty egzekucji
    przez Ala » N, 10 kwi 2005, 14:10
    9 Odpowiedzi
    2259 Wyświetlone
    Ostatni post przez Marcin Zobacz najnowszy post
    Pn, 23 maja 2005, 14:56
  • Koszty egzekucji
    przez Pandar » Cz, 2 wrz 2004, 10:05
    2 Odpowiedzi
    1203 Wyświetlone
    Ostatni post przez Marcin Zobacz najnowszy post
    Cz, 2 wrz 2004, 14:25
  • umorzenie egzekucji
    przez rafal » Cz, 12 sty 2006, 08:57
    0 Odpowiedzi
    839 Wyświetlone
    Ostatni post przez rafal Zobacz najnowszy post
    Cz, 12 sty 2006, 08:57
  • koszty egzekucji
    przez rafal » Wt, 20 wrz 2005, 19:54
    3 Odpowiedzi
    1133 Wyświetlone
    Ostatni post przez rafal Zobacz najnowszy post
    Śr, 21 wrz 2005, 10:02

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości