przez Darek » Pt, 21 maja 2004, 21:24
Wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty.
Pismo zawierające zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty; jest to zatem środek zaskarżenia niedewolutywny. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, oraz pozostałe zarzuty przeciwko żądaniu pozwu, a także wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie.
Do potrącenia mogą być przedstawione tylko wierzytelności udowodnione dokumentami, o których mowa w art. 485 kpc, tzn. tylko takie, które same w sobie również mogą być podstawą wydania nakazu.
Powództwo wzajemne jest niedopuszczalne.
Nakaz zapłaty, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie zarzutów, ma skutki prawomocnego wyroku. Oznacza to, że wniesienie zarzutów zapobiega uprawomocnieniu się nakazu w zaskarżonej części.
W razie prawidłowego wniesienia zarzutów przewodniczący wyznacza rozprawę i zarządza doręczenie zarzutów powodowi (art. 495 kpc).
W toku postępowania nie można występować z nowymi roszczeniami zamiast lub obok dotychczasowych. Jednakże w razie zmiany okoliczności powód może żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, a w sprawach o świadczenie powtarzające się może nadto rozszerzyć żądanie pozwu o świadczenia za dalsze okresy.
Okoliczności faktyczne, zarzuty i wnioski dowodowe niezgłoszone w pozwie albo w piśmie zawierającym zarzuty od nakazu zapłaty mogą być rozpoznawane jedynie wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła z nich skorzystać wcześniej lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. Powód może powołać nowe fakty i dowody w terminie tygodnia od dnia doręczenia mu pisma pozwanego zawierającego zarzuty.
Po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje:
1) wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy
2) wyrok, którym uchyla nakaz i orzeka o żądaniu pozwu
3) postanowienie odrzucające pozew
4) postanowienie umarzające postępowanie.
Powyższe wyroki są zaskarżalne w drodze apelacji, natomiast na postanowienia służy zażalenie (postanowienia kończące).
Natomiast w razie cofnięcia zarzutów sąd, jeżeli nie uznaje cofnięcia za niedopuszczalne, orzeka
5) postanowieniem, że nakaz pozostaje w mocy; postanowienie jest niezaskarżalne, a więc natychmiast skuteczne.